19. Dzielnica

Warszawa jest miastem głęboko podzielonym terenami postindustrialnymi. Największy, wcinający się od zachodu aż do samego centrum miasta ma ponad 600 hektarów. Tereny te są w Warszawie od wielu lat objęte kolejnymi studiami urbanistycznymi, planami miejscowymi, konkursami. 19 Dzielnica jest pierwszym tak dużym obszarem w tym rejonie który zostaje przywrócony miastu. Dawne zakłady Waryńskiego, położone na prawie 7ha działce, stają się pierwszym fragmentem nowej dzielnicy.
Założenia planu regulacyjnego opierają się na tradycyjnych zasadach budowania miast: zabudowie kwartałowej z wyraźnym podziałem przestrzeni na otwartą, ogólnodostępną ulic i placów oraz półprywatną wewnętrznych dziedzińców. Podstawową osią założenia są dwa place publiczne położone przy dwóch głównych ulicach, połączone ze sobą pieszym pasażem. Wysokość budynków jest zróżnicowana: najwyższa wzdłuż głównych ulic, z dominantami przy placach, obniża się ku pieszemu wewnętrznemu pasażowi. Wszystkie tereny, poza wewnętrznymi dziedzińcami, są ogólnodostępne.