Hozjusza

Żaden chyba projekt biura JEMS nie wzbudził tylu publicznych emocji co ten niewielki zespół domów mieszkalnych na Starym Żoliborzu, zaprojektowany blisko piętnaście lat temu. Spór dotyczył w istocie kwestii, czy współczesna zabudowa może powstawać w otoczeniu uznanych za zabytki dzieł architektury z lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku, a także tego, jaki powinien być jej charakter. Ostatecznie nowa enklawa domów mieszkalnych – szeregowych i willi miejskich z apartamentami – dość ostrożnie i kompromisowo zaistniała w pejzażu żoliborskim. Jedynie przeszklone ryzality mieszczące aneksy pokojów dziennych, szaro-grafitowe okładziny ceramiczne i podziemny przejazd pod działką, który umożliwił stworzenie we wnętrzu zespołu atrakcyjnej pieszej uliczki-placyku, wyróżniają się na tle wcześniej powstałej zabudowy. Przyjazna skala, integracja z otoczeniem i wyjątkowa lokalizacja spowodowały duży sukces. Osiedle w roku 2000 zdobyło prestiżową nagrodę dla najlepszego zespołu mieszkalnego dziesięciolecia w konkursie „Życie w Architekturze”.