Konkurs na Muzeum Okręgowe w Lesznie

Przedmiotem konkursu było opracowanie koncepcji architektoniczno-urbanistycznej rewitalizacji budynku Starej Octowni wraz z rozbudową na potrzeby Muzeum Okręgowego w Lesznie. Praca stanowi kontynuację rozważań o budynku użyteczności zarówno w kontekście urbanistycznym i architektonicznym, ale też społecznym i kulturowym. Zlokalizowany w centrum Leszna budynek Muzeum powinien być obiektem jednoznacznie publicznym, co ma wynikać z jego formy i położenia względem otoczenia. 

Zaproponowana w projekcie architektura jest elegancka i ponadczasowa, stanowi wyraziste tło dla kolorowego i dynamicznego miejskiego życia. Kształt zabudowy wynika z lokalnej tradycji, wchodzi z nią w dialog, nie przez powielanie historycznych wątków, tylko twórcze ich przekształcanie. Budynek muzeum poza ekspozycją powinien być wykorzystywany przez lokalną społeczność jako miejsce spotkań, świetlica, sala widowiskowa, itp. 

Wyróżnikiem miejsca jest zabytkowy budynek Octowni znajdujący się na eksponowanym skrzyżowaniu ulic: Bolesława Chrobrego i Jana Pawła II, z charakterystyczną wieżyczką w narożniku. Rozbudowa podporządkowuje się istniejącej strukturze miasta. Ważność fasady frontowej została podkreślona przez cofnięcie jest względem ulicy Chrobrego, dzięki czemu też nie zasłania ona charakterystycznego szczytu zabytkowego budynku. Oba szczyty tworzą oprawę otwartego na ulicę dziedzińca wejściowego, zaczynającego sekwencję kolejnych podwórek wokół których zorganizowane jest funkcjonowanie Muzeum. Układ dziedzińców tworzy system wnętrz miejskich o zmiennym charakterze, nastroju i przeznaczeniu inspirowanych zaułkami historycznej zabudowy Leszna. Placyk wejściowy, będącym aneksem ulicy Chrobrego to reprezentacyjny hol o nastroju budowanym przez kompozycję ścian szczytowych i twardą, formalną posadzkę. Placyk działa zarówno jako uzupełnienie i kontynuacja architektury ulicy i jako pierwszy kontakt z Muzeum. Geometria placu kieruje odwiedzających w kierunku kolejnego wnętrza: centralnego wirydarza. Ten kameralny dziedziniec to serce projektu, wokół niego grupują się ogólnodostępne funkcje: hole wejściowe, kawiarnia, sklepik, sala edukacyjna – tworzące jego wewnętrzne obejście. Z wirydarza widoczny jest kolejny dziedziniec, zlokalizowany wzdłuż południowego muru ogród wodny. To zielona enklawa o charakterze zbudowanym przez staw na deszczówkę i otaczająca go bujna zieleń. Wzdłuż północnego muru rozciąga się podwórko gospodarcze.

Praca zdobyła ll Nagrodę w konkursie SARP.