Kamienne bloki – płyty tektoniczne – poprzedzielane wąskimi szczelinami, wyrastające z pustyni i zlewające się z jej powierzchnią, kryją obecne tu od tysiącleci wielkie bogactwa kultury starożytnego Egiptu. W pustkach – otwartych przestrzeniach między strukturami utworzonymi z masywnych bloków – i wokół nich można wyznaczyć wiele dróg, które pozwalają na indywidualny wybór tras zwiedzania i scenariuszy aktywnego, odkrywczego obcowania z historią, sztuką i kulturą materialną, wielkimi minionymi cywilizacjami i ich wybitnymi badaczami. Ważnym punktem odniesienia jest tutaj woda – tak istotna dla procesów cywilizacyjnych Egiptu, a także grobowce faraonów wyłaniające się z piasków pustyni – piramidy. Napięcie – rodzaj gry między elementami pełnymi (kamiennymi) i znajdującymi się wśród nich pustkami oraz ciemnością i docierającym przez wąskie szczeliny światłem – stało się najważniejszym wyzwaniem projektu, definiując architektonikę muzeum.
Rok | 2004 |