Przestrzeń publiczna | Browary Warszawskie

Ideą przewodnią projektu "Browary Warszawskie" było „przewrócenie miasta Miastu”. Nieliczne, zabytkowe budynki, lub ich pozostałości mimo, że stanowiące jedynie niewielki fragment zabudowy, stały się najbardziej wyeksponowanymi obiektami w nowej tkance ulic i placów. Celem projektu było znalezienie recepty na przekształcenie pustego terenu, wykorzystując specyficzny charakter i klimatyczne pozostałości historycznej zabudowy, do stworzenia miejsca, atrakcyjnego i jednocześnie przyjaznego dla mieszkańców.

Miejsca, które zgodnie z najnowszymi trendami kształtowania zabudowy, powinno łączyć wiele aktywności; funkcję mieszkaniową, biurową i rekreacyjną, tworząc żywy, multifunkcjonalny fragment miasta. Prawidłowo funkcjonujące miasto stanowi swoistą mieszankę funkcji, gdzie granice pomiędzy nimi są zatarte. Browary są mocno i czytelnie powiązane z sąsiednimi fragmentami miasta. Konsekwencje podstawowych założeń projektowych przełożyły się na najważniejsze decyzje funkcjonalne i urbanistyczne. W wyniku tych decyzji ukształtowane zostały osie, otwarcia, dominanty oraz nowe ulice i place. W dalszej kolejności uszczegółowiono rozwiązania wnętrz urbanistycznych, tektonikę elewacji, zagospodarowanie zieleni, kształtowanie przestrzeni wewnętrznych budynków, ich konstrukcji i instalacji, dobór materiałów, faktur, kolorów, małej architektury itp. Żaden z tych elementów składowych nie stanowił jednak celu i nie był samoistny, lecz współzależny z innymi.

Zespół Browarów to mieszanka funkcji. Znajdują się tu zarówno budynki biurowe jak i mieszkalne. Części usługowe przeznaczone są na różne typy działalności od sal konferencyjnych, przez sklepy do wszelkiego typu gastronomii. Nie mogło też zabraknąć browaru zlokalizowanego w centrum zespołu - w Piwnicach Leżakowni, w sąsiedztwie zabytkowej Warzelni.

Aby uniknąć efektu „sztuczności” nowoprojektowaną zabudowę cechuje „spójna różnorodność” budynki mają bardzo zróżnicowane elewacje, ale forma zabudowy, skala i drobne detale nadają zespołowi jednorodny, choć nie monotonny charakter. Część południowa, od strony ul. Grzybowskiej mieszcząca biura to wielkomiejska twarz zespołu. Przez środek Browarów przebiega odtworzona w swoim przedwojennym przebiegu ul. Krochmalna. To klasyczna w swoich proporcjach ulica śródmiejska wyznaczona pierzejami kamienic podkreślona szpalerem drzew. Część północna, wzdłuż ul. Krochmalnej - to regularne miejskie kwartały, łączące się z ul. Chłodną i dalej z Halami Mirowskimi oraz z terenami zielonymi Parku Saskiego. Dodatkowym elementem spajającym zabudowę i jednocześnie pokazującym przemysłową przeszłość są zabytkowe pozostałości browaru. To Willa Fabrykanta, Laboratorium, Warzelnia i Piwnice Browarów. Przestrzenią łączącą wszystkie funkcje zespołu i stanowiącą jego serce, jest centralny plac – Rynek Warzelni. Przy budynku Warzelni, który stanowi dziś centralny punkt placu znajduje się rekreacyjna część mieszcząca rozplanowane wokół fontanny ogródki restauracji. Wzdłuż ul. Krochmalnej ustawiono budynek o charakterystycznej architekturze inspirowanej tektoniką nieistniejącego już dziś budynku Słodowni. Po przeciwnej stronie Rynku powstała część reprezentacyjna, podkreśla ją ustawiona w narożniku dominanta – wieża mieszkalna. Plac za Warzelnią to zaciszny ogród wypoczynkowy. Od strony ulicy Grzybowskiej zaprojektowano reprezentacyjny plac wejściowy - Bramę Browarów. Wewnątrz kwartału biurowego znajduje się wyjątkowe miejsce - Ogród Centralny, a pod nim Piwnice Leżakowni - są to ciągi dawnych piwnic gdzie kiedyś dojrzewało piwo. Dzięki obniżeniu przestrzeni i wytworzeniu dwupoziomowego placu przed Piwnicami Leżakowni uzyskano bezpośredni dostęp do kolebek – odsłonięty tym sposobem przekrój przez kolebki kształtuje charakterystyczną fasadę.

Wewnątrz każdego z kwartałów zabudowy zaprojektowano ogrody; te otoczone budynkami biurowymi – ogólnodostępne, a te w części mieszkaniowej – półprywatne, przeznaczone głównie dla mieszkańców. W każdym przypadku są to sprzyjające rekreacji oddzielone od miejskiego zgiełku zielone enklawy.